Vrijwel iedereen die begint met meditatie doet dat om meer rust te ervaren, meer gecentered te zijn. Je hebt een doel met mindfulness en meditatie, anders zou je er niet aan beginnen. Maar juist met dat doel willen bereiken leg je alles klaar voor de grootste valkuil in de meditatie beoefening: iets willen hebben, iets willen bereiken. Een bepaalde ervaring of gemoedstoestand willen hebben. Maar meditatie gaat niet over iets hebben, het gaat vooral over loslaten.

Wij zijn niet zo van loslaten

Maar wij zijn meestal niet zo van “loslaten” in onze cultuur. Meer van “hebben en vasthouden”. We geloven dat als je een mooi leven wil, dan moet je veel hebben. Veel dingen en mooie ervaringen hebben. De boodschap daarachter is: er ontbreekt iets en als je dat hebt dan is alles beter. Begrijpelijk dus dat alles moet groeien, onze bankrekening, huizen, netwerken. Meer meer meer. Maar we gaan daar failliet aan.

Meditatie is de realisatie: ik ben er al

Meditatie beoefening komt met een paradoxale boodschap: je gaat mediteren om te ontdekken dat er niets te bereiken valt. Omdat je er al bent. En waar ben je dan al? Hier ! Dit moment.

Hoe voelt het wanneer je welbewust en helemaal aanwezig bent in dit hier en nu zijn? Is er op dat moment nog een gevoel van dat er iets ontbreekt? Mijn ervaring is dat het voelt als helemaal compleet, de rijkdom van helemaal hier zijn. Maar ja, dan wordt je toch weer meegesleurd door een innerlijke lispelend stemmetje wat zegt “ja maar, dat moet toch wel anders zijn, of er is toch iets wat niet goed is”. Je bent weer uit het paradijs gevallen… Onderweg, dwalend en op zoek naar iets, naar meer.

De enige werkelijkheid is nu, dit moment

De enige werkelijkheid is dat je ervaart, precies nu. Al het andere bestaat alleen maar in je hoofd. Het verleden bestaat alleen maar als gedachten, herinneringen. De toekomst bestaat alleen maar als gedachten, verhalen in je hoofd over hoe het zou kunnen gaan.

Onze aandacht is vooral bij wat er allemaal nog moet en wat je allemaal nog wil, al je verlangens. En bij wat je juist niet wil, al je angsten, en de verhalen over wat is geweest. Steeds onderweg van verleden naar toekomst maar weinig bewust aanwezig in de ervaring van dit moment. Omdat je steeds achter je zelfverzonnen doelen aan holt en je eigenlijk nooit arriveert, is er onrust in je leven.

We leven dus meestal in een wereld die we zelf scheppen. Onze gedachtes over verleden, onze gedachtes over dit moment (wat dan al net voorbij is) en onze gedachtes over de toekomst. Een wereld van schimmen.

Thuiskomen

Mindfulness nodigt je uit om dat allemaal wat los te laten en te openen voor wat nu is, dit moment.

Zo kom je thuis in je zelf. Jezelf kennen is je niet meer vereenzelvigen en verliezen in al die verhalen in je hoofd over hoe de dingen zijn, over hoe je vind dat dingen zouden moeten zijn, en over wie jij bent. Niet langer meegesleurd door je angsten en verlangens. Maar jezelf herkennen als simpelweg Zijn. Presence, volkomen aanwezig zijn.

Waardig en met de moed en mildheid om toe te staan dat dit moment is wat is.

Dus gebruik je onderscheidingsvermogen en zie wat werkelijk is en wat alleen maar als jouw voorstelling bestaat.

Vind een stoel en trek je haast uit

Hang haar traag over de leuning

Naast je deadlines en gedoe

Leeg je hoofd en leg de wereld

Aan je voeten, laat maar liggen

Kom je later wel aan toe

Maak jezelf een poosje kwijt

Neem een koffie

En de tijd

Judith Nieken